Φτάσαμε αργά το απόγευμα. Τα νούφαρα ήταν μισάνοιχτα και πλήθος πουλιών πετάριζαν πάνω τους, κυρίως σταχτοσουσουράδες και κιτρινοσουσουράδες, λίγο πριν φωλιάσουν για τη νύχτα.
Διάβασα όμως ότι στην περιοχή μπορεί κανείς να συναντήσει μπούφους και σπάνιους μαύρους δρυοκολάπτες, που δυστυχώς δεν συναντήσαμε. Αλπικοί τρίτωνες, σαλαμάνδρες, καθώς και αρκετά ερπετά όπως σαΐτες, δεντρογαλιές και οχιές ζουν επίσης στην περιοχή. Αρκετά συχνά εμφανίζονται και κάποιες αρκούδες, όπως λένε οι κάτοικοι της περιοχής, ενώ τα πιο συχνά θηλαστικά της περιοχής είναι οι αλεπούδες, οι αγριόγατες, τα ζαρκάδια, οι σκίουροι, οι ασβοί και οι λαγοί.
Από την πλευρά του δρόμου η λίμνη είναι άμεσα προσβάσιμη και μπορείς να πλησιάσεις και να παρατηρήσεις τα αμφίβια που ζουν στα ρηχά νερά. Ένα τραπεζάκι με δυο πάγκους σε καλεί για μια σύντομη στάση, για καφεδάκι ή πικ-νικ ανάμεσα στα ψηλά δέντρα.
Η περιοχή αποτελεί πόλο έλξης για φυσιολάτρες και πεζοπόρους. Με την πρώτη ευκαιρία προτείνω να την επισκεφθείτε. Μπορείτε να συνδυάσετε την επίσκεψή σας με άλλους υπέροχους προορισμούς στην περιοχή, όπως η τεχνητή λίμνη του Αώου, το Μέτσοβο, τα Ζαχοροχώρια και η Βάλια Κάλντα. Οι δρόμοι είναι στενοί και με πολλές στροφές, αλλά σε κάθε στροφή επιφυλάσσουν εικόνες εκπληκτικής ομορφιάς.